جوجوک در شهر بادگیر ها

گل دخترم

سرانجام پس از تفکر زیاد تصمیم گرفتیم بریم یزد چون تو این فصل سال هواش برای شما مناسب تره. شما چند روزی بود که دو ماه رو تموم کردی و رفته بودی تو سه ماه. مامانت خیلی استرس داشت که نکنه مشکلی برای شما پیش بیاد اماخدا رو شکر همه چی خوب بود .گلدونه من تو تو یزد همش یا بغل بابا رضا بودی یا عمو ایمان و مامان و خاله مشغول بازدید.

ما با هم به باغ دولت آباد رفتیم و از بلند ترین بادگیر جهان دیدن کردیم. به اتشکده زرتشتیان رفتیم. از مسجد امیر چخماق و موزه آب هم دیدن کردیم که موزه اب خیلی جالب بود و من یه لحظه احساس کردم که مردم یزد روی هوا زندگی می کنند از بس زیر شهر قنات بوده. می دونی مامان مردم کویر آدم های سخت کوشیند اونا تونستند آب رو به محل زندگیشون روانه کنند به جای اینکه محل زندگیشونو ترک کنند. اینهم  یکی از درسای مهم زندگی  که تو این سفریاد گرفتیم

هتلمون هم که یه کاروانسرای بتزسازی شده بود واقعا عالی بود و ما تنها مسافراش بودیم